منظور مجالسى است که براى عیاشى، هوس رانى و رقص و پایکوبى تشکیل شده و نزد عرف متدین مجلس گناه محسوب گردد. اگر هر موسیقى اى به کیفیتى نواخته شود که مناسب آن باشد، گوش دادن به آن حرام است.

مقصود از مجالس لهو و لعب، آن نیست که در آن شراب، رقص و... باشد؛ بلکه منظور مجالس شأنى است؛ یعنى، آهنگ موسیقى به گونه اى باشد که اگر در مجلس عادى و یا به صورت فردى نیز نواخته شود، متناسب با مجلس فسق و گناه به کار مى رود و انسان را به یاد فضاى مجالس یاد شده مى اندازد.